Depresja maniakalna - fakty i porady

• Depresje.org
• Depresja maniakalna

Depresja maniakalna (depresja dwubiegunowa) to zaburzenie psychiczne, podczas którego u pacjenta występują epizody stanów depresyjnych (obniżenia nastroju), przeplatane fazami manii (nadmiernego pobudzenia). Leczenie tego rodzaju zaburzenia opiera się o psychoterapię i farmakologię.

Depresja maniakalna jest chorobą, której cechą charakterystyczną jest przeplatanie się okresów depresyjnych z okresami manii (nadmiernego pobudzenia). Bardzo często zaburzenie to określane jest mianem depresji dwubiegunowej czy psychozy maniakalno-depresyjnej. Istnieje także pojęcie zaburzenia bipolarnego, w którym chory porusza się po sinusoidalnym kontinuum stanów emocjonalnych – od głębokiego smutku i przygnębienia do stanów euforii i podniecenia, z pozornymi stanami zdrowia pomiędzy fazami.

Czy to depresja maniakalna?

Podstawą diagnozy depresji maniakalnej jest stwierdzenie wystąpienia u chorego obu faz - stanów obniżenia nastroju i manii.

Choroba może rozpocząć się od dowolnego stadium. Najczęściej jednak diagnozowane jest zaburzenie w fazie manii. Jest to spowodowane znacznie wyraźniejszymi objawami, które zwracają uwagę otoczenia. W stadium tym osoba chora jest wyjątkowo pobudzona, pełna energii, może zachowywać się irracjonalnie - pojawia się chęć do zmiany swojego życia o 180°, do podejmowania ryzyka. Osoba z depresją maniakalną w fazie manii może stać się też mniej gadatliwa, nie jest w stanie skoncentrować się na wypełnieniu jednego zadania. Taka nagła zmiana zachowania jest szybko wychwytywana przez otoczenie. Choroba w fazie stanów depresyjnych jest nieco rzadziej rozpoznawana, a jej objawy są identyczne z symptomami depresji endogennej.

Jak wyleczyć chorobę maniakalną?

Leczenie depresji maniakalnej opiera się o farmakoterapię i psychoterapię. Środki farmaceutyczne są koniecznością. W fazie stanów depresyjnych podaje się antydepresanty, zaś w fazie manii - leki przeciwpsychotyczne.

Mimo że podawanie leków i terapia mogą złagodzić objawy choroby, a jednocześnie wydłużyć okres zdrowia pomiędzy fazą manii a depresji, zawsze istnieje ryzyko nawrotu tego rodzaju psychozy. Dlatego też osoba chora musi stale znajdować się pod opieką lekarza.

W depresji maniakalnej niezwykle ważna jest rola rodziny i bliskich chorego. Ze względu na łatwość zmiany nastroju w przechodzeniu z fazy do fazy, pacjent jednego dnia może mieć myśli samobójcze, a tydzień później chcieć sprzedać dom, aby wyjechać na drugi koniec świata – rozpocznie się bowiem u chorego mania.

Depresja maniakalna jest chorobą trudną w zwalczaniu. Nie należy jednak się poddawać, ponieważ regularne i konsekwentne leczenie oraz dobrze dobrane leki mogą pozwolić pacjentowi na w miarę normalne funkcjonowanie.